۱۳۹۳ آذر ۱۱, سه‌شنبه

A Study in Scarlet (Sherlock Holmes, #1), by Arthur Conan Doyle

    A Study in Scarlet اولین داستان از مجموعهٔ شرلوک هولمزه که قرن ۱۹ نوشته شده. خوندنش بزبان اصلی سخت نیست. تو این داستان همه‌چی شروع میشه و اصلن شرلوک هولمز معرفی میشه. داستان بنسبت شرلوک هولمز بودنش اونقدر وحشتناک کارآگاهی و رمزآلود نیست. البته که تا آخرش آدم نمیدونه معمای اصلی چیه، و گره اصلی توی ده صفحهٔ آخر باز میشه؛ مع‌الوصف تمام تمرکز و دغدغه‌ش روی معما و حلش نیست. شتابزده نیست. کتاب دو قسمته و بیشتر قسمت دوم فلش بکیه بزندگی قاتلی که شرلوک هولمز پیداش میکنه. این قسمت با وجود حجم کمش یک داستان عاشقانهٔ کامل و جالبه. کاملن سرگرم کننده و خوب نوشته شده ست. کلن این داستان زیبایی ادبی خاصی نداره و توش نباید دنبال این بود؛ اما ساخت درستی داره، قطعه‌های معما درست و دقیق چفت شده‌ند و کشش داره. داستان کارآگاهیش هوشمندانه و باورکردنیه.
    چیزی که تو شخصیت شرلوک هولمز خیلی بزرگ میشه اینه که نتیجه‌ تو ذهنش انقد سریع شکل میگیره که باید روند نتیجه‌گیری رو بگرده و کشف کنه. وقتی یک صحنهٔ قتل رو میبینه اول میفهمه چی بچیه و بعد دلیلشو پیدا میکنه. فکر میکنم این اتفاقیه که صورت اغراق‌نشده‌ش خیلی تو زندگی برای آدم میفته. وقتی بیه چیزی نقدی داریم یا میخوایم در مورد اخلاقی بودن یا نبودن کاری اظهارنظر کنیم. مثلن آدم میگه فلان کار درست نیست ولی نمیتونم با انگشت نشون بدم چیش. مطمئنم نیست ولی باید بگردم توی ذهن خودم بفهمم چرا این فکرو میکنم. در شرلوک هولمز این خیلی اغراق شده‌ست.
    بنظرم یکی از کلاسیکترین چیزاییه که دوستدار داستان کارآگاهی، جنایی و رمزآلود باید بخونه.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر