نوشته بر دریا در مورد ابوالحسن خرقانیست. یک مقدمه و شش بخش کلی داره؛ دو روایت از مقامات خرقانی در تذکره الاولیا، ذکر قطب السالکین، منتخب نورالعلوم، نوشته‌های دیگران در مورد بوالحسن و رساله العاشق من المعشوق نوشته نجم دایه و ترجمه و نقدش. شفیعی یک تعلیقات کوچک هم برینها نوشته. تصحیح شفیعی از نورالعلوم از تصحیح برتلس و مینوی دقیقتره و لایقراهای آنها رو خونده. تعلیقاتش خالی از فایده نیست. ترجمه‌ش از رساله العاشق هم روانه.
گاف کتاب شکل چاپ شده‌ش و محدودیت‌های ذاتی کاغذه. تقریبن هر روایتی در این کتاب چهار بار و حتی -بعضن با احتساب آمدنش در قسمت نوشته‌های دیگران در مورد شیخ- پنج بار اومده. آوردن چهار صورت یک روایت هر کدام با تاریخ تالیف و کاتب و کیفیات منحصر بفرد خودشون بسیار ارزشمنده و از مقولهٔ درس زندگی حساب میشه؛ اما شکل کتاب اینجوریست که مثلن یک حکایت در بخشهای مختلف و با فاصلهٔ حداقل سی صفحه تکرار میشه. این باعث شده کتاب خیلی خسته کننده بشه و البته فرصت مقایسه فایت بشه و حسرتش بمونه. نیمهٔ پر لیوانم اینه که من بیشتر حکایتها رو بلد شدم و میتونم اگه جایی بچه‌ای خوابش نمیبرد براش تعریف کنم.
گاف کتاب شکل چاپ شده‌ش و محدودیت‌های ذاتی کاغذه. تقریبن هر روایتی در این کتاب چهار بار و حتی -بعضن با احتساب آمدنش در قسمت نوشته‌های دیگران در مورد شیخ- پنج بار اومده. آوردن چهار صورت یک روایت هر کدام با تاریخ تالیف و کاتب و کیفیات منحصر بفرد خودشون بسیار ارزشمنده و از مقولهٔ درس زندگی حساب میشه؛ اما شکل کتاب اینجوریست که مثلن یک حکایت در بخشهای مختلف و با فاصلهٔ حداقل سی صفحه تکرار میشه. این باعث شده کتاب خیلی خسته کننده بشه و البته فرصت مقایسه فایت بشه و حسرتش بمونه. نیمهٔ پر لیوانم اینه که من بیشتر حکایتها رو بلد شدم و میتونم اگه جایی بچه‌ای خوابش نمیبرد براش تعریف کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر