Cat's Cradle چهارمین کتابیست که از کرت ونه‌گات بزبان اصلی خوانده‌م. در تمام دوران عقل‌رسی‌ام بکرت اعتقاد و ارادت داشته‌ام و نوشتن این پیش‌رو کمی برای من کمال‌طلب سختست. نمیخواهم خیلی زود برچسب overrated را باین رمان بچسبانم ولی حق اینست که چیزهایی را در آن نپسندیدم و یکی همین بود که آن چیزی که نکتهٔ فرم کتاب و نحوهٔ روایتش و جمله‌بندیاش است بهترش را میتوان در سلاخ‌خانه یافت.
فکر میکنم کمی دست کرت برایم رو شده است. ددیگر اینکه وجههٔ علمی‌تخیلی‌اش زیادی پررنگ شده است و در جالب کردن یک مسئلهٔ علمی‌تخیلی کاملن موفق نبوده است. سدیگر اینکه کتاب خوب شروع میشود و پایانش کاملن سرگرم‌کننده‌است اما حدود صدصفحه‌ای این میان است که باید با سوابق ارادت و صبوری خواندش.
بنظرم بامزه‌ترین عنصر کتاب همین دین Bokonon است که معرفی میکند. اخلاقیات و لایف‌استایل پیشنهادی‌اش ساده‌دلانه و قشنگند. بحرفهایش می‌ارزند.
از کار کرت خوشم می‌آید چون سیاسی مینویسد. سیاسی نوشتنش بسخیفی نادر ابراهیمی نیست. در واقع در مورد سیاست نظرات آماری، واقعی و کارآمد دارد. نگاهش بسیاست شاعرانه و از ده‌متری آن نیست. دقیقن یادآوری میکند که مسائل جهان و سیاست را چونان پدیده‌ای شیمیایی مشاهده نکنیم و نگاه انسانی‌مان را حفظ کنیم. فکر میکنم وسط آن همه دغدغهٔ فرم، شلوغ-کاری مسخره‌بازی و غرغرهایش یک پیرمرد هست که بشکل کلاسیکی میخواهد نویسندهٔ متعهدی باشد.
نهایتن Cat's Cradle به ز خیلی کتابهاست اما کم کرت است.
"Maturity," Bokonon tells us, "is a bitter disappointment for which no remedy exists, unless laughter can be said to remedy everything."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر